بنر ایمنی خطر سطوح لغزنده

حوادث لیز خوردن، زمین خوردن و سقوط از جمله رایج‌ترین و خطرناک‌ترین حوادث در محیط‌های کاری هستند. بسیاری از این حوادث قابل پیشگیری هستند و شناخت خطرات برای ایمنی و حفاظت قانونی ضروری است.

چگونگی وقوع این حوادث

سر خوردن معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که پای فرد، اغلب به دلیل ریختن مایعات، رطوبت، یخ یا کفپوش لغزنده، کشش خود را روی سطح از دست می‌دهد. عجله، حواس‌پرتی یا کفش نامناسب، خطر را حتی بیشتر می‌کند. زمین خوردن زمانی اتفاق می‌افتد که پای فرد به یک جسم یا سطح ناهموار برخورد می‌کند و باعث از دست دادن تعادل او می‌شود. افتادن اغلب پس از سر خوردن یا زمین خوردن رخ می‌دهد و می‌تواند در زمین صاف یا از مکان‌های مرتفع مانند نردبان، داربست یا پشت بام اتفاق بیفتد.

خطرات معمول در محل کار

برخی از رایج‌ترین خطرات شامل کف‌های خیس یا ناهموار، زیراندازهای شل، طناب‌ها یا خرت و پرت‌هایی که مسیر عبور را مسدود می‌کنند، روشنایی ضعیف که دیدن موانع را دشوار می‌کند، کفش‌هایی که چسبندگی مناسبی ندارند، داربست‌های ناپایدار یا بدساخت، و دهانه‌های بدون پوشش در کف، سقف یا راه‌پله‌ها می‌شود. این خطرات گسترده هستند و بر انواع محیط‌های کاری تأثیر می‌گذارند.

مشاغل با ریسک بالاتر

برخی از مشاغل با خطر بیشتری از لغزش، زمین خوردن و سقوط مواجه هستند. کارگران ساختمانی با زمین‌های ناهموار و مناطق کاری مرتفع سر و کار دارند. کارکنان خدمات غذایی در آشپزخانه‌ها و فضاهای غذاخوری پر رفت و آمد کار می‌کنند که در آنها ریختن مایعات رایج است. کارکنان سرایداری اغلب با کف‌های مرطوب و محصولات شوینده سر و کار دارند. کارگران خرده فروشی با راهروهای شلوغ و محیط‌های شلوغ مواجه هستند. کارکنان مراقبت‌های بهداشتی به سرعت در مناطق مستعد ریختن مایعات حرکت می‌کنند که این امر نیز خطر را افزایش می‌دهد.

چرا این موضوع از نظر قانونی اهمیت دارد

این حوادث می‌تواند منجر به شکستگی استخوان، ضربه مغزی و سایر آسیب‌های جدی شود. کارفرمایان از نظر قانونی مسئول ایجاد شرایط کاری ایمن هستند. این شامل شناسایی خطرات، نگهداری تجهیزات و ارائه آموزش به کارمندان می‌شود. در صورت بروز سهل‌انگاری، کارگران آسیب‌دیده ممکن است بسته به شرایط، از طریق غرامت کارگران یا سایر اقدامات قانونی ادعای خسارت کنند.

نکات کلیدی

حوادث لغزش، زمین خوردن و سقوط از جمله شایع‌ترین آسیب‌های محل کار هستند، اما اغلب قابل پیشگیری هستند. خطراتی مانند کف خیس، روشنایی ضعیف، مسیرهای پیاده‌روی شلوغ و داربست‌های ناامن، کارکنان را هر روز در معرض خطر قرار می‌دهد. صنایعی مانند ساخت و ساز، خدمات غذایی، خرده فروشی، نگهداری و مراقبت‌های بهداشتی بیشتر از همه با این خطرات مواجه هستند. کارفرمایانی که در حفظ شرایط ایمن کوتاهی می‌کنند، ممکن است از نظر قانونی پاسخگو باشند و کارگرانی که در این حوادث آسیب دیده‌اند، حق دارند غرامت دریافت کنند.